Manuel Sanchez Torres
All time publiekslieveling van onze club. Voor Manuel kwam je naar het stadion! Beste rechterspits die Twente ooit heeft gehad. Nooit was een speler zo populair bij Twente, als Manuel in zijn hoogtijdagen. Manuel was EEN met zijn supporters, wist ze als geen ander te bespelen om het vuurtje op te stoken als dat nodig was en beloonde ze als geen ander met fantastische doelpunten en schitterende acties.
De kenmerken van Sanchez Torres waren zijn snelheid, slimheid, doelgerichtheid, maar bovenal zijn fantastische wedstrijdmentaliteit en unieke temperament. Manuel gaf NOOIT op voor het laatste fluitsignaal had geklonken! Verder had Manuel een echte specialiteit. Hij was als geen ander bedreven in het uitvoeren van de bloktackle, om een verloren bal te heroveren. Hierbij kwam zijn kleine, maar pezige postuur dan ook zeer goed van pas.
Uniek ook de beleving richting de supporters. Als hij weer eens had gescoord, hing Manuel in de hekken van ZIJN vak Q. Zijn Spaanse temperament zorgde ook regelmatig voor "vuurwerk" met scheidsrechters. Historisch de beelden van Twente-Feyenoord, waarin Manuel scheidsrechter Ignace van Swieten tart, na het (na vele overtredingen op Manuel) eindelijk toekennen van een penalty aan Twente.
In 1984 krijgt Manuel nadrukkelijk te horen, dat hij in aanmerking komt voor het Nederlands elftal als hij zich laat naturaliseren. Uiteindelijk is het zover nooit gekomen, hij voelde zich vereerd, maar Manuel was en bleef in zijn hart een echte Spanjaard. Dat bleek ook in 1983, toen zijn droom leek uit te komen. Real Madrid wilde Manuel hebben, maar wenste niet meer te betalen dan ongeveer 1 miljoen gulden, terwijl Twente 1,5 miljoen wenste te ontvangen. Manuel, principieel als hij is, weigert vervolgens maandenlang bij te tekenen. Pas als hij met Twente een clausule inzake de voor hem geldende transfersom overeenkomt, verlengt hij zijn contract.
Uiteindelijk resulteert dat in 1985 in een overgang naar Valencia. De fans huilen om het verlies van hun lieveling, maar gunnen Manuel het grote succes in Spanje. Daar komt het echter niet van. Manuel raakt in zijn laatste wedstrijd voor Twente geblesseerd, maar moet onder druk van Valencia en de Spaanse media toch direct aan de bak en raakt vervolgens niet meer blessurevrij. Zwaar teleurgesteld vertrekt Manuel na twee jaar om zijn carriere voort te zetten bij Roda JC. Hij komt echter nooit meer op zijn oude niveau en belandt na Roda JC bij NEC om vervolgens zijn carriere in het betaald voetbal af te sluiten bij Heracles.
Na zijn voetbalcarriere maakt Manuel een bijzondere move. De rasvoetballer belandt in het welzijnswerk en wordt begeleider van lichamelijk gehandicapte jongeren. Toch sluit hij voetbal niet helemaal uit zijn leven. Hij wordt jeugdtrainer bij het Bornse Neo als opstap voor een verdere carriere. Toch trekt PH uit Almelo, de stad waar hij is opgegroeid en het voetballen heeft geleerd. Op dit moment is Manuel dan ook trainer van het tweede elftal van PH.
Leuk voor PH, maar jammer voor Twente. Manuel zou bij uitstek DE trainer zijn voor de A of de B jeugd van onze club. Hij is als geen ander in staat die jonge ventjes iets te leren op technisch EN op mentaal gebied. Hopelijk gaat de lang gekoesterde wens van vele, vele Twente supporters nog eens in vervulling en komt het boegbeeld van weleer terug op het oude nest. Iets beters kan de Twentse jeugd niet overkomen!
